واقعیت این است که در ایران «ادبیات کارگری» وجود ندارد. گرچه نمی‌توان یک‌سر گفت که شاعران و نویسنده‌گانِ ایرانی نسبت به دردها و خواسته‌های طبقۀ کارگر ـ که تعدادشان بسیار گسترده و بی‌شمار است ـ بی‌تفاوت بوده‌اند یا آن دردها و خواسته‌ها را درک نمی‌کردند یا نسبت به آن آگاهی نداشته‌اند.
نمی‌توان چنین گفت. اغلب شاعران … ادامه خواندن سیمای ادبیاتِ کارگری در ایران